Chabeuil

Chabeuil, dat gelegen is tussen de Provence en de Vercors, is een geweldig dorp om nieuwe energie op te doen! Chabeuil, de hoofdstad van de caillette. Kaart verkrijgbaar in ons VVV-kantoor

Tijdens feodale tijden maakte Chabeuil deel uit van de bezittingen van de prins van Royans,
In 1247 ging Chabeuil over naar de dolfijnen van Viennois.

In de 13e eeuw had Chabeuil een ziekenhuis dat zijn naam gaf aan de wijk op de rechteroever van de Véore, een zeer commerciële wijk sinds het begin van de 20e eeuw.

In 1349 werd de Dauphiné aan Frankrijk gehecht, Chabeuil was toen afhankelijk van de Dauphin Louis, de toekomstige Louis XI en vervolgens van de koning.

Tijdens de oorlog tegen Spanje bood Louis XIV - om redenen van bondgenootschap - de Prins van Monaco aan, de stad Chabeuil die Monegaskisch werd tot de revolutie van 1789. U kunt vandaag het Hotel des Grimaldi bewonderen met zijn zeer goed bewaard gebleven kerker.

Aan het einde van de 19e eeuw bloeide Chabeuil dankzij de bloeiende activiteiten op het gebied: landelijk, commercieel (handel in zijderupsen, wijnen ...), industrieel (spinnerijen, schrijfwaren, oliemolen) en ambachtelijk (molens, zagerijen) .

Vandaag speelt Chabeuil de toeristenkaart

Verschillende architectonische elementen zijn een omweg waard:
- Het gemeentehuis :
Ontworpen door de architect Tracol uit Lyon, voltooid in 1881, in neogotische stijl. Het is gebouwd in Peyrus-steen (dorp in het kanton). De klokkentoren is gebouwd in 1903, geïnspireerd op het Palazzo Vecchio in Florence. De relatieve rijkdom van het gebouw kwam ongetwijfeld overeen met een verlangen naar prestige, omdat Chabeuil toen een welvarende activiteit had dankzij zijn industrieën en zijn handel. De toren, links van het stadhuis, is een van de zeldzame elementen die overblijven van de oude wallen.

- De monumentale poort:
Het middelpunt van een ensemble waarvan alleen de veranda overblijft, is gebouwd op een Gallo-Romeinse fundering. De overhang van de top is recenter.
Deze deur is aan de buitenkant voorzien van een vierzijdig dak. De opstelling van de fittingen en groeven van de steen laten zien dat deze deur ooit werd verdedigd door een eg. Het wapen van de prinsen van Monaco werd gesneden op de drie bestaande poorten van de stad.

- De "Montée du BARDA", zo genoemd volgens de traditie, vanwege de draken die daar met hun barda langs kwamen om zich bij hun kantonement aan te sluiten; deze overdekte trap behoudt de pittoreske charme van de oude straten van Chabeuil. Aan de linkerkant, onderaan dit pad, zie je de "Place du Four Banal" waar de lokale bevolking vroeger kwam om hun brood en kwartel te bakken.

- Het voormalige Ursulinenklooster:
In de rue Mazet is het voormalige Ursulinenklooster opmerkelijk vanwege zijn deur in Lodewijk XIII-stijl, gemaakt van melasse, omlijst door twee pilasters en bekroond door een fronton in een verlaagde boog die wordt gedomineerd door een zeer veranderde cartouche.
Het klooster werd in 1602 opgericht door twee Ursulinen uit Avignon, Marguerite Vigier en Sibille Buissy, die César du Bus, overste van Doctrines d'Avignon en oprichter van ons college, naar Chabeuil bracht voor de opleiding van jonge meisjes.

- Saint-Jean-kerk:
Het werd in 1862 gebouwd in de vorm van een Grieks kruis op het puin van de oude parochiekerk van Saint-Andéol.
De klokkentoren is het laatste overblijfsel van deze kerk. Een veranda van het type klokkentoren die toegang gaf tot de kerk, het was voorzien van een dak geflankeerd door vier pinakels en bekroond door een pijl met een enorme haan. Open zomer van 3 juli tot 31 augustus elke dag behalve zaterdag en zondag vanaf 16.00 uur tot 18.30 uur en dinsdag van 10.30 uur tot 12.30 uur en vanaf 16.00 uur tot 18.30 uur

- De Mazet-fontein:
Rue des Remparts heeft overblijfselen van onze vestingwerken met open looppaden bewaard. Aan de andere kant vervangt de moderne tempel (1973) de oude tempel die in 1857 werd ingewijd.

Voor deze tempel wordt de Place du Chaffal of de "Petit Nice" zo genoemd vanwege zijn microklimaat. Aan het begin van de eeuw installeerde de stad een terras met balusters en een fontein als dank aan haar weldoener Jean-Baptiste Mazet.