la maison natale d'Emile Loubet (privée)

Een president geboren in Marsanne!

HET IS PRIVÉ-EIGENDOM.
Émile LOUBET, geboren op 30 december 1838 om vijf uur 's avonds, studeerde rechten, promoveerde en trad toe tot de balie van Montélimar, waar hij burgemeester en algemeen raadslid werd.
Als gematigd republikein werd hij op 20 februari 1876 verkozen tot afgevaardigde voor de Drôme. Hij bleef afgevaardigde tot januari 1885, toen hij werd gekozen tot senator voor de Drôme.
Hij werd in januari 1887 tot secretaris gekozen en was algemeen begrotingsrapporteur in de Commissie van Financiën. Toen hij in april 1888 terugkeerde naar het Palais du Luxembourg, werd hij door president Carnot benoemd tot voorzitter van de Raad, een functie die hij bekleedde van februari tot november 1892. Als minister van Binnenlandse Zaken leidde de Panama-affaire tot zijn vervanging op 1 januari 1893. Hij nam opnieuw zitting in de Senaat en werd opnieuw voorzitter van de Commissie Financiën.
Op 1 januari 1896 werd hij glansrijk gekozen tot voorzitter van de Senaat tot 1899.
Op 17 februari 1899 kondigde hij in de Eerste Kamer het plotselinge overlijden aan van de president van de Republiek, Félix Faure. Op dezelfde dag stemden de Republikeinse fracties ermee in om hem voor te dragen als kandidaat voor het presidentschap van de Republiek.
Op zaterdag 18 februari 1899 verkozen de twee kamers, bijeen in de Nationale Vergadering in Versailles, Émile LOUBET tot president van de Republiek, met 483 stemmen tegen 279 stemmen voor Jules Méline.
Op 18 februari 1906 droeg Émile LOUBET, de eerste president van de Republiek die een volledige ambtstermijn van zeven jaar uitzat, zijn bevoegdheden over aan Armand Fallières.
Hij trok zich terug in zijn geboortestreek Drôme, in La-Bégude-de-Mazenc, waar hij op 20 december 1929 overleed. Hij weigerde een staatsbegrafenis en werd op de 24e begraven op het Saint-Lazare kerkhof in Montélimar.
De kranten van die dag meldden dat de nieuw verkozen president, "wiens bejaarde moeder, vierentachtig jaar oud, in de boerderij van de familie in Marsanne, in de Drôme, woonde, getrouwd was met Mademoiselle Picard, de dochter van een winkelier uit Montélimar, bij wie hij een dochter en drie zonen had. "
Emile Loubet trouwde jong en betrok zijn vrouw, mademoiselle Picard, niet bij zijn openbare leven als politica. Ze was een specialist in blunders: slecht gekleed en ondiplomatiek, schoffeerde ze regelmatig het hoofd van het protocol. Bijvoorbeeld toen ze de koning van Engeland, Edward VII, vroeg naar zijn zoon, erfgenaam van de kroon en toekomstig George V: "En deze grote jongen, wat ga je later met hem doen?