Mirabel-et-Blacons

Mirabel is een versterkt dorp op een heuvel uit de Middeleeuwen, vroeger eigendom van de bisschop van Die, met uitzicht op de rivier de Drôme en op de 3 Becs, de emblematische bergtoppen van de Drôme.

Mirabel wordt voor het eerst vermeld in 1165 in het cartularium van de bisschop van Die (inventaris van zijn bezittingen), onder de naam "castrum de Mirabel". Mirabel werd versterkt tijdens de bisschoppelijke oorlog tussen de graaf van Valentinois en de bisschop van Die. Het castrum werd in 1586 ontmanteld.
In de 17e eeuw bleek een gebied in de buurt van de Gervanne onbewoond, met uitzondering van de oude molen van de bisschop. Armand de Forest de Mirabel de Blacons, een afstammeling van de dochter van de laatste heer van Mirabel, gaf zijn naam aan dit kleine gebied dat hem toebehoorde. Blacons-sur-Drôme was geboren.
De naam Mirabel-et-Blacons dateert pas van 1805.
De industrialisatie kwam in de 19e eeuw met de oprichting van een papierfabriek in Blacons door de Lombard-Latune familie in 1818, om te concurreren met die van Canson & Montgolfier. De fabriek sloot in 1972.
In het begin van de 20e eeuw werd het gemeentehuis overgeplaatst van Mirabel naar Blacons. Geleidelijk aan verlieten de dorpelingen Mirabel.
In Blacons werden de oude gebouwen van de papierfabriek gerenoveerd door de gemeente. Ze herbergen nu het gemeentehuis, de polyvalente zaal, verenigingen en accommodatie.