Steden

Valence ligt aan de belangrijkste noord-zuidroute van Frankrijk en is een uitstekende tussenstop. Erfgoed en levenskunst weerhouden de stad niet van een onverschrokken gerichtheid op de toekomst. Anne-Sophie Pic is als enige vrouwelijke sterrenchef een van de beste ambassadeurs van de stad.

De oude stad met de autovrije winkelstraten, schaduwrijke pleinen met gezellige terrasjes, fraaie pastelkleurige gevels, heeft nog altijd zijn oude charme. Een korte rondleiding langs de belangrijkste monumenten, te beginnen met de kathedraal Saint-Apollinaire, het oudste monument van de stad. Niet ver van de kathedraal staat het ‘Maison des Têtes‘ met een gevel vol beelden en lijstwerk en het verbazingwekkende ‘Maison Mauresque’, symbool van het 19e-eeuwse enthousiasme voor Oosterse stijlen. Valence heeft ook een Museum voor Kunst en Archeologie (onlangs gerenoveerd en uitgebreid), een klein theater in Italiaanse stijl en het Centrum voor Armeens Erfgoed (een inwoner van Valence op tien is afkomstig uit Armenië).

Wat minder mensen weten, is dat Valence doorkruist wordt door 17 kilometer sloot. Geen kanaal, geen gracht, nee, echte sloten, wat een landelijk sfeertje geeft dat zeer gewaardeerd wordt door gezinnen. Acht parken beslaan 10% van de oppervlakte van de stad. Het grootste park is dat van Jouvet: 7 hectaren groen en eeuwenoude bomen uit alle hoeken van de wereld. Op de hoger gelegen Champ de Mars staat het beroemde muziektentje van de geliefden van Peynet (Historisch Monument), op een avond in 1942 vereeuwigd op glanspapier door de beroemde illustrator.

Schuif je graag aan, en niet bij de minste, stap dan binnen bij het restaurant van de enige vrouwelijke sterrenchef Anne-Sophie Pic (3 michelinsterren). Behalve Maison Pic, telt Valence inmiddels nog twee andere Michelinsterren: Isichi Masachi (1 ster) van La Cachette en Baptiste Poinot (1 ster) van restaurant Flaveurs. Zij zetten met liefde de beste plaatselijke producten in het zonnetje, de trots van de grote groente- en fruitmarkt van zaterdagochtend op de Place des Clercs. Natuurlijk ben je nieuwsgierig genoeg om niet te vertrekken zonder een ‘suisse’ geproefd te hebben, de specialiteit van de stad: een koek van zanddeeg met sinaasappelschilletjes. Bij banketbakkerij Nivon, die sinds 1856 zorgvuldig het traditionele recept bewaart, vertellen ze je graag de geschiedenis van deze koek.

Montélimar is sinds mensenheugenis een mythische tussenstop langs de vakantieroutes de Nationale 7 en de snelweg A7, de zonnepoort en de stad van de noga.
De nogastad Montélimar geeft je meteen dat bijzondere Provençaalse gevoel dat je neer doet strijken op een terrasje om onbekommerd de tijd te vergeten. De oude stad, autovrij, daar is het te doen: Maison Diane de Poitiers, Hôtel du Puy Montbrun, Hôtel de Chabrillan, collegiale kerk Sainte-Croix, poort Saint-Martin, kasteel Adhémar. Bezoek het Miniaturenmuseum en zwicht voor de ruime keuze uit nogasoorten bij de nogamakers en in het Snoeppaleis (tegelijk museum over speelgoed en de tijd van de N7).
Tip: Espace Saint-Martin, een compleet opnieuw ingerichte ruimte (voormalig garnizoen) waar het aan moderniteit niet ontbreekt. Naast de VVV en het museum voor hedendaagse kunst Saint-Martin ligt een prachtig ingericht pleintje met groen, watermuren, rustgevende slootjes, een geurentuintje.